Sztuka klasycyzmu: harmonia i proporcje w dziełach artystów

W okresie klasycyzmu sztuka nawiązywała do sztuki antycznej, co wpłynęło na harmonię i proporcje w dziełach artystów. Cechy te wprowadziły do sztuki pewną ideałowość, harmonię, a zarazem przyzwoitość, co uzupełniało idee oświecenia.

1. Klasycyzm – podstawowe cechy
Klasycyzm to okres w sztuce, który obejmuje lata od połowy XVIII wieku do początku XIX wieku. W tym okresie sztuka nawiązywała do sztuki antycznej, co wpłynęło na styl artystów. Główne cechy sztuki klasycyzmu to symetria, proporcje, harmonia, idealizacja oraz natura jako wzór.

1. Co charakteryzuje dzieła sztuki klasycystycznej?
Dzieła sztuki klasycystycznej charakteryzują się harmonią i proporcjami. Proporcje były szczególnie ważne dla klasycyzmu. Artysta starannie dobierał proporcje poszczególnych elementów dzieła sztuki, by stworzyć idealną proporcję całości. Harmonia to także cecha, która wprowadzała ideał i elegancję, ale jednocześnie przyzwoitość i racjonalność.

– Proporcje w rzeźbie
Dzieła rzeźbiarskie były szczególnie skrupulatnie odmierzane i dobierane pod względem proporcji. Warto zwrócić uwagę na klasykę przedstawioną przez Antonio Canovę w dziele “Amor i Psyche”. Zgrabnie wykonane proporcje ciał, twarzy i detali (np. skrzydeł) tworzą idealnie zharmonizowaną i skorelowaną całość.

– Proporcje w malarstwie
W malarstwie proporcje były ważne dla ujawnienie proporcji realistyczneludzkiego ciała. Co ciekawe, wielu artystów klasycyzmu patrzyło na antyczną rzeźbę i rysunek jako podstawa dla malowania. Dzieła malowane przez Jacques Louis Davida, będące przykładem malarstwa klasycystycznego, cechuje szczególnie staranna dostrajanie proporcji i kształtu.

1. Harmonia i idealizacja
Klasycyzm wprowadził ideał piękna, który miał być równy harmonii. Harmonia to nie tylko proporcje, ale też balans, który przesycał dzieła sztuki. Rytm, kolor, światło i cień – wszystkie elementy były perfekcyjnie dostrojone do siebie.

– Harmonia w rzeźbie
Doskonały przykład harmonii w rzeźbie znajdziemy w rzeźbie Apollo Belvedere – jeden z najsłynniejszych dzieł epoki klasycyzmu. Apollo został idealnie wydobyty z marmuru, by osiągnąć idealną równowagę, proporcje oraz połączyć balans z ruchem.

– Harmonia w malarstwie
W malarstwie klasycystycznym harmonia była osiągana poprzez równomierność linii, proporcje postaci, a także poprzez kolor. Mimikę twarzy i gesty postaci, razy i jasne tektury, które kontrastowały ze sobą, było dopracowywane, by utworzyć idealny balans.

1. Sztuka klasycyzmu a oświecenie
Klasycyzm to nie tylko sztuka i styl artystyczny, ale także okres oświecenia. Sztuka klasycystyczna odzwierciedlała idee oświecenia.

– Proporcje i harmonia w ideologie oświecenia
Istyka oświecenia łączyła racjonalizm z moralnością, ideal znajdował się między nimi. Ideologia ta wprowadziła też zasadę proporcji i harmonii jako podstawy w sztuce. W końcu racjonalizm oświecenia stawiał na wierne odtwarzanie rzeczywistości, co skłoniło sztukę do nawiązania do antyku.

1. Podsumowanie
Sztuka klasycyzmu to czas, w którym odnowiono antyczną sztukę i na niej się oparto. Harmonia i proporcje, które przyszły z antyku, wpłynęły na sztukę klasycystyczną, nadając jej symetrię, płynność, ale jednocześnie przyzwoitość i elegancję. Większość dzieł sztuki klasycystycznej odbija idee oświecenia, które podkreślały racjonalizm i moralność. Dlatego sztuka klasycystyczna to nie tylko styl artystyczny, ale także okres w historii, który pozostawił swoje dziedzictwo – ideały, którymi kultywowano piękno i proporcje w sztuce do dzisiaj.

Artykuł powstał we współpracy z wiercenieudarowe.pl