Kamieński Henryk żył w latach 1813 do 1866, był znanym działaczem demokratycznym, znany publicysta, oraz filozof. Uczestniczył w powstaniu listopadowym w latach 1830 do 1831. Na samym początku lat czterdziestych był jednym z przywódców Związku Narodu Polskiego, była to tajna organizacja w Królestwie Polskim.

Został aresztowany w roku 1845, do roku 1850 był za zesłaniu w Wiatce, od roku 1852 przebywał na emigracji w Szwajcarii. W swoich pracach takich jak O prawdach żywotnych narodu polskiego napisanego w roku 1844, i Katechizmach demokratycznych napisanych w roku 1845, prezentował tam swoja wizję rewolucji społeczeństwa, gdzie pojmował to jako wojnę ludową tak ją nazwał, czyli możemy rozumieć to jako żywiołowy zryw ludności, odrzucał tam koncepcje spiskowe pod kierownictwem emigracji. Z dziedziny filozofii napisał on między innymi Filozofię ekonomii materialnej ludzkiego społeczeństwa napisana między 1843 a 1845 rokiem, w której sam autor nawiązywał do koncepcji Hegla i Saint-Simona, gdzie wypowiadał się przeciwko pańszczyźnie i poddawaniu się chłopów, gdzie głosił ideę sprawiedliwego społeczeństwa, które miało być oparte na zrzeszeniu drobnych indywidualnych przedsiębiorstw, które miały być kontrolowane przez demokratyczną władzę.