Feliński Zygmunt Szczęsny urodzony w roku 1822, zmarł w 1895 roku, był znanym arcybiskupem metropolitą warszawskim od roku 1862.

Uczestnik powstania wielkopolskiego w 1848 roku, później w roku 1851 przebywał na emigracji we Francji. W roku 1855 ukończył on Akademię Duchowną Rzymskokatolicką w Petersburgu, samą nominację na arcybiskupa warszawskiego uzyskał w wyniku kompromisu pomiędzy Rzymem a Petersburgiem. Powiązany został z prawicą zwaną Białych w lutym 1862 roku otworzył on kościoły warszawskie, zostały zamknięte na znak protestu przeciwko wtargnięciu do nich licznych jednostek wojsk rosyjskich, oraz niechętnym manifestacjom patriotycznym, zalecał on trzymanie się legalnych form działania.

W styczniu 1863 roku usiłował własnymi siłami powstrzymać wybuch powstania, po licznych zatargach z wielkim księciem Konstantym Mikołajewiczem, w maju 1863 roku otrzymał od władz rosyjskich rozkaz, który kazał opuścić Warszawę, przebywał na zesłaniu przymusowym w Rosji, z którego powrócił w 1883 roku, po zrzeczeniu się arcybiskupstwa, i osiadł w Galicji.